گرم کردن کف با کفپوش های گرمایشی

استفاده از گرمایش از کف بر خلاف تبلیغات بی اساس بسیاری از رسانه ها مبنی بر عوارض آن بر سلامتی انسان یکی از روش های گرمایشی است که به طور گسترده در کشورهای اروپایی و آسیایی مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع سیستم در زیر کف ساختمان که معمولاً در زمان ساخت و یا نوسازی انجام می‌شود، کار گذاشته می‌شود. سیستم گرمایش از کف به وسیله گرم کردن کف زمین ساختمان عمل گرمایش را انجام می‌دهد. گرمایش از کف، علاوه بر اینکه از هدر رفت انرژی جلوگیری می کند گرمای بسیار مطبوعی ایجاد می کند.

دو نوع اصلی گرمایش از کف وجود دارد:

•   گرمای تابنده الکتریکی  دارای یک جریان الکتریکی است که به عنصر حرارتی وصل می‌شود.
•   گرمایش هیدرونیکی  (Hydronic‎) ‏ از آب داغ استفاده می‌کند و از طریق یک سیستم لوله‌گذاری پیچ در پیچ آن را در سطح کفپوش پخش می‌کند.

هر دو نوع مزایا و معایب خود را دارند، و این مسئله به این موضوع بستگی دارد که می‌خواهید در چه تعدادی از فضاهای خانه خود از این سیستم استفاده کنید. اگر می‌خواهید کل خانه را نوسازی کنید، سیستم هیدرونیکی انتخاب مناسبی است.
اما اگر فقط می‌خواهید این ویژگی را به حمام خود اضافه کنید، سیستم الکتریکی مناسب‌تر است چراکه نصب آن در فضاهای کوچک ساده‌تر است و به دلیل نازکی کابل ها سطح تمام شده از نظر ارتفاع با سطح قبلی یکسان است.
اما به طور کلی با توجه به هزینه بالاب برق در کشورمان استفاده از روش آب داغ بهترین و با صرف‌ترین روش می‌باشد.

نصب سیستم گرمایش از کف 

برای نصب سیستم گرمای تابنده الکتریکی شما به یک  متخصص گرمایش از کف و یک نصاب کف نیاز دارید. 

این دو در کنار هم کار می‌کنند تا کابل‌های گرمایشی یا لوله های عبوری آب گرم  را که در درون یک فضای کاملا عایق بندی شده کار بگذارند. این سیستم میان لایه‌هایی از ملات و سپس پوشش کف ساندویچ می‌شود. با برقراری جریان الکتریکی یا گردش آب گرم در لوله‌ها به وسیلهٔ یک پمپ حرارت آن به کف زمین انتقال داده می‌شود. حرارت هدایت داده‌شده به کف زمین انرژی خود را به صورت تابشی به محیط اطراف انتقال می‌دهد.

مواد و مصالح کف برای سیستم گرمایش از کف

برای پوشاندن کف تایل های سنگی،کاشی‌های سرامیکی و چینی بهترین پوشش برای سیستم‌های گرمایش از کف هستند و رسانای دما هستند.
چوب به سرعت به تغییرات دمایی واکنش نشان نمی‌دهد و به همین دلیل انتخاب خوبی برای این سیستم نیست.

کنترل دما در سیستم گرمایش از کف

 سیستم گرمایش از کف به یک کنترل الکترونیکی وصل می‌شود که دارای یک ترموستات است. این کنترل‌ها براساس شرکت سازنده تنوع و گوناگونی زیادی دارند. برخی از این کنترل‌ها دارای تایمر برنامه‌پذیر هستند که در ماه‌های سرد که شما نمی‌توانید تصور کنید که از تخت خواب گرم خود وارد حمام سرد شوید بسیار کاربردی می‌شوند.

ایمنی سیستم گرمایش از کف

 اکثر سیستم‌های مربوط به کفپوش‌های گرمایشی نیازمند یک مدار محافظتی اختصاصی هستند.
همچنین نگران سوختن پاهای خود نباشید، چراکه سیستم‌های گرمایشی موجود در بازار همگی دارای ویژگی‌هایی هستند که از زیاد گرم شدن کف جلوگیری می‌کنند.

قیمت سیستم گرمایش از کف

دو نوع هزینه وجود دارد: قیمت سیستم و هزینه استفاده از گرمایش از کف. خوشبختانه محصولات جدید در هر دو قسمت مقرون به صرفه هستند.
هزینه گرمایش از کف به متراژ لوله استفاده شده بستگی دارد. سال‌ها پیش سیستم‌های گرمایشی کف یک امکان لوکس شمرده می‌شد، اما امروزه هزینه کلی گرمایش از کف تقریبا با اجرای رادیاتور برابری می کند.
البته این نکته را هم توجه داشته باشید که نیازی نیست که شما از این سیستم در کل خانه استفاده کنید می توانید گرمایش از کف را فقط به یک فضای خاص مثل حمام اختصاص دهید و حسی متفاوت از گرمایش را در آن فضا تجربه کنید. 
 اگر به ترموستات سیستم گرمایشی برنامه دهید که مثلا فقط در صبح روشن شود هزینه استفاده از آن به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. 
کاشی‌های سنگی، چینی، و سرامیکی گرما را برای مدت زیادی درخود نگه می‌دارند که این مسئله باعث می‌شود تا پس از خاموش کردن سیستم حمام تا مدتی گرم بماند.

ارزش افزوده ملک دارای گرمایش از کف

برای استفاده از مزایای کفپوش‌های گرمایشی حمام حتما نباید ساکن یک منطقه برفی بود. حتی در یک منطقه خلیجی، هوا آن‌قدر سرد می‌شود که استفاده از سیستم‌های گرمایشی کف معقول و مطلوب باشد.
اگرچه سیستم گرمایش از کف به تنهایی باعث فروش خانه نمی‌شود، اما به آن ویژگی می‌بخشد که خریداران به آن علاقه زیادی دارند، به ویژه زمانی که نصب آن به طور کامل انجام شده باشد. سیستم گرمایشی کف از آن دسته چیزهایی است که وقتی آن را داشته باشید دیگر نمی‌توانید بدون آن زندگی کنید.

ملاحظات سیستم گرمایش از کف

 اگرچه سیستم‌های گرمایشی کف  بسیار ایده‌آل هستند، اما معایبی هم دارند که پیش از سرمایه گذاری بر روی آن‌ها باید به آن‌ها توجه کرد. 

•       نصب یک سیستم به معنی تخریب کفپوش‌های فعلی خانه است که این مسئله در خانه‌های تازه‌ساز کمی رنج‌آور است.
• خانه‌های قدیمی ممکن است به تغییرات گسترده‌ای بر روی سیستم‌های الکتریکی و تاسیسات برای دستیابی به سیستم گرمایش از کف نیاز داشته باشند.
•       اگر بخشی از کفپوش گرمایشی نیاز به تعمیر داشته باشند، ممکن است مجبور به کندن بخش‌هایی از کف برای حل مشکل شوید.

منبع: چیدانه

طراحی و ساخت پله با استاندارد های امن

راه‌پله یکی از مهم‌ترین قسمت‌های یک ساختمان است. معمولا دیوار کنار راه‌پله در منازل تبدیل به زمینه‌ای برای قرارگیری بسیاری از رویدادهای مهم خانوادگی می شود، نصب عکس مراسم رسمی در دوران مدرسه یا عکس‌های روز عروسیو یا شاید تابلو های هنری!
راه‌پله به‌عنوان یکی از پرکاربردترین قسمت‌های ساختمان حسی از حرکت را در آن ایجاد می‌کند. بی‌دلیل نیست که معماران و طراحان دکوراسیون داخلی زمان زیادی را صرف طراحی پله‌ها می‌کنند و برای کسانی که این فضاها را خود می‌سازند این فعالیت کاری کاملا لذت‌بخش است.
در زیبایی یک پله دو عنصر طراحی و ساخت بسیار مهم هستند. طراحی باید به گونه‌ای انجام شود که راه‌پله هم زیبا و هم ایمن باشد.
البته مسائلی در طراحی راه‌پله ممنوع هستند. مانند: شیب زیاد، باریک‌بودن کف پله‌ها، ارتفاع و عمق غیریک‌نواخت پله‌ها.

راه‌پله راسته

پله‌ای که چرخش، پیچ، و یا چیزی شبیه به این ندارد. فقط در یک خط مستقیم حرکت می‌کند و از یک طبقه پایین‌تر به یک طبقه بالاتر می‌رود و یا برعکس.اگرچه ما بیش‌تر در مورد پله‌هایی که پیشانی (قسمت عمودی پله) آن‌ها بسته است صحبت می‌کنیم، اما پله‌ای که در عکس می‌بینید پیشانی بازی دارد. برخی از آپارتمان‌ها قابلیت چنین طراحی را ندارند چراکه این ترس وجود دارد که کودکان کوچک ممکن است سر خورده و از میان پله‌ها به زمین بیافتند.

همان‌طور که اشاره شد، راه‌پله یک عنصر معمارانه است که وظیفه‌اش رفت‌وآمد راحت افراد میان طبقات مختلف است. با وجود راه‌پله‌هایی خاص با طراحی‌هایی منحصربه‌فرد، پله باید به نحوی طراحی شود که افراد به هیچ وجه در معرض خطر سرخوردن نباشند.

زاویه شیب پله را درست انتخاب کنید

اولین کاری که باید انجام دهیم تعیین ابعاد راه‌پله است. ارتفاع کلی (فاصله میان طبقه اول و طبقه دوم) را به قسمت‌های مساوی تقسیم می‌کنیم و هر کدام نباید بیش‌تر از ۲۰ سانتی‌متر باشد (حداکثر ارتفاع جایز طبق آیین‌نامه بین‌المللی خانه‌های مسکونی  یا IRC).
سپس باید طول کلی پله (فاصله افقی که یک رشته می‌پیماید) را تعیین کنیم که در مثال ما ۳.۵ متر است. اکنون می‌دانیم که به فضایی نیاز داریم که حداقل ۹۰ سانتی‌متر عرض (حداقل عرض ممکن طبق آیین‌نامه) و ۳.۵ متر طول (به‌علاوه پاگرد‌های پایین و بالا) دارد. ما هم‌چنین می‌دانیم که زاویه پله نباید خیلی کم و خیلی زیاد باشد تا فرد بتواند به‌راحتی بالا و پایین برود.

تناسبات پله را رعایت کنید

به جزئیات چیدمان بالا نگاه کنید و ببینید چگونه ابعاد کف پله‌ها (سطح افقی که روی آن پا می‌گذاریم) و پیشانی‌ها (قسمت‌های عمودی در پایین هر کف) تعیین شده‌اند. و هم‌چنین توجه کنید که در حالی که کف پله‌ها ۲۵.۵ سانتی‌متر عمق دارد، اما یک دماغه ۲.۵ سانتی‌متری عمق کلی آن را ۲۸ سانتی‌متر کرده است. این‌ها راحت‌ترین ابعاد برای اکثر انسان‌ها هستند.

محاسبات مربوط به وزن پله

ابعاد تعیین و اندازه‌ها با آیین‌نامه‌ها هماهنگ شده است، اکنون نوبت به ساختن راه‌پله است.اول نوبت تخته بغل‌بند (تخته موربی که تکیه‌گاه سر پله‌هاست) است. تخته بغل‌بند قسمت‌های دندانه‌ای پله هستند که کف پله و پیشانی به آن نصب می‌شوند. اگرچه تخته بغل‌بند می‌تواند از هر مصالحی (چوب، استیل، آلومینیوم، شیشه، پلاستیک، و غیره) ساخته شود، اما در سازه‌های مسکونی استفاده از چوب متداول‌تر است.
تخته‌های بغل بند معمولا آن‌قدر مستحکم طراحی می‌شوند که بتوانند وزن کف و پیشانی پله‌ها و نیز افراد را تحمل کنند. این نکته این امکان را فراهم می‌کند تا پله‌ها بتوانند از دیوار فاصله بگیرند. البته اگر تخته‌های بغل‌بند برای تحمل همه وزن‌هایی که ممکن است به آن بیاید طراحی نشده باشد، معمولا به سازه مجاور خود متصل می‌شود.

 

اکنون نوبت کف و پیشانی پله است. وقتی آن‌ها در جایشان قرار بگیرند دیگر می‌توانید از طبقه‌ای به طبقه‌ای دیگر بروید.چه بخواهید چه نخواهید این دو بخش در دید عموم قرار دارند و باید سطح آن‌ها پوشانده شود (سرامیک، سنگ، فرش، و غیره). برای مثال، برای ذخیره پول می‌توانید در کف‌ها و پیشانی‌ها از الوارهای ساده استفاده کنید.

جلوگیری از خطر راه رفتن روی پله

اگرچه راه‌پله کامل شده است، اما تا زمانی که نرده به راه‌پله اضافه نشود نمی‌توان مسیر آن را ایمن طی کند. در قسمت باز پله و نیز پاگرد طبقه دوم باید نرده وجود داشته باشد تا از افتادن  جلوگیری شود.نرده مورد نیاز دیگر نرده کنار دیوار است. طراحی، اندازه، و محل قرارگیری این نرده توسط آیین‌نامه‌ها تعیین شده است.

نرده نباید در ارتفاعی بیش‌تر از ۹۶.۵ و کم‌تر ۸۶.۵ سانتی‌متر نسبت به کف پله باشد، و باید به طور افقی تا بالا و پایین پله امتداد پیدا کند.طبق آیین‌نامه فضای بالای راه‌پله باید حداقل ۲ متر باشد. به یاد داشته باشید که این عدد حداقل میزان این فضا است و بهتر است این فضا را کمی بزرگ‌تر بگیریم.

منبع: چیدانه